Anne babalar çocuklarını yetiştirirken birbirinden çok farklı tutumlara sahip olabilirler. Her anne babanın kendi çocuğunu yetiştirirken takındıkları tutum ya da izledikleri yol birbirinden farklıdır. Hatta aynı ebeveyn çocuğunu yetiştirirken farklı olaylar karşısında farklı tutumlara sahip olabilir. Ancak, genel olarak bakıldığında anne baba tutumlarını gruplandırmak mümkündür. Çok sayıda anne baba tutumundan bahsetmek mümkün olduğu gibi ülkemizde sıklıkla karşılaşılan tutumlara bakıldığında bunları “Demokratik Tutum”, “Aşırı Otoriter Tutum”, “Aşırı Koruyucu Tutum”, “Aşırı Serbest Tutum” ve “Dengesiz ve Kararsız Tutum” gibi gruplara ayırmak mümkündür.
En ideal anne baba tutumu olan demokratik tutumda anne baba çocuğuna saygı ve sevgi sunar, çocuklarının isteklerini ve ihtiyaçlarını yerine getirir. Fakat, önemli olan bu sevginin yanı sıra kuralların ve denetimin de olmasıdır. Kısacası çocuğun her istediğini yerine getirmek demokratik olmak anlamına gelmez. Çocuğun her istediğini yerine getirmek ve hiçbir yaptırım uygulamamak aşırı serbest tutuma girer. Aşırı serbest tutumla yetişen çocuk her ortamda kendi dediği olsun istediği için topluma uyum sağlayamaz ve bencil bir kişiliğe sahip olur. Demokratik tutumla yetişen çocuk ise kendi istek ve ihtiyaçları ile birlikte diğer insanların da istek ve ihtiyaçlarının farkındadır.
Aşırı otoriter anne baba tutumunun en belirgin özelliği çocuktan koşulsuz “itaat” beklenmesidir. Çocuğun şımaracağı kaygısıyla, çocuk olumlu bir davranış dahi gösterse sevgi gösterilmez. Demokratik tutumdaki esnek kuralların yerine katı kurallar vardır ve kurallara uyulmadığında sert cezalar uygulanır. Demokratik tutumda kuralların sebepleri açıklanarak kurallar benimsetilmeye çalışılırken aşırı otoriter tutumda kuralları anne babalar koyar ve çocuk bu kuralları sorgulayamaz.
Aşırı koruyucu anne baba tutumunda ise çocuğun kendi başına karşılayabileceği ihtiyaçları bile anne babası tarafından karşılanır. Örneğin bazı anne babalar çocukları okul çağına geldiği halde yemeğini kendi başına yemesine izin vermez, bakkala gidip ekmek alırken başına bir şey gelebileceği kaygısıyla dışarı göndermez hatta bazen çocuğunu eşini iyi seçemeyeceğini düşünerek kendi istediği kişiyle evlenmesine bile müsaade etmez. Böylece çocuğunu kötülüklerden koruduğunu düşünen anne babalar aslında çocuklarını kendilerine bağımlı hale getirerek kendi ilişkilerinde hissettikleri yalnızlıklarını gidermeye çalışırlar.
En tehlikeli tutum ise dengesiz ve kararsız tutumdur denilebilir. Bu tutumda iki durumdan bahsedilebilir. Birincisi, annenin veya babanın kendi içerisindeki tutarsızlığıdır. Yani, aynı davranış için bir gün kızıp ertesi gün gülmek veya bir davranışa önce kızıp sonra vicdan yapıp hemen arkasından aşırı sevgi göstermek örnek olarak gösterilebilir. Böyle bir durumda çocuk anne baba neye kızdı neyi beğendi ayırt edemez ve bocalama yaşar. Ya da “aman, annem veya babam bir öyle davranıyor bir böyle, az sonra siniri geçince nasıl olsa affeder” diyerek ebeveynini ciddiye almayabilir ve saygısını kaybeder. İkinci durum ise anne ile baba arasındaki tutarsızlıktır. Birinin kızdığı bir davranışa diğer ebeveyn gülerse veya birisi desteklerken diğeri eleştirirse çocuğun gözünde iki ebeveyn de değer kaybeder. Bu nedenle anne baba ve çocuğun bakımından sorumlu diğer kişiler kendi aralarında konuşarak çocuğa karşı ortak bir tutum izlemelidirler.
Anne babaların çocuk yetiştirirken takındıkları tutum, çocukların kişiliklerinin oluşumu için çok önemlidir. Yapılan çalışmalar, bireylerin çeşitli özelliklerinin çocukluk yıllarında karşılaştıkları anne babalarının tutumlarıyla ilişkili olduğunu ortaya koymuştur. Yapmış olduğum araştırmanın sonuçlarına göre demokratik anne baba tutumuyla yetişmiş bireylerin evlilik doyumları yüksek bulunmuştur. Anne baba tutumları aşırı otoriter veya aşırı koruyucu olan bireyler ise evliliklerinden daha az doyum almaktadır. Kısacası, bugün çocuğunuza karşı takındığınız tutum, gelecekte çocuğunuzun evliğindeki mutluluğunda bile rol oynayabilmektedir. Bu nedenle, çocuk yetiştirme konusunda bilinçlenmek vedaha titiz davranmak gerekmektedir.